فیبروم چیست و چه علائمی دارد؟

فیبروم رحمی

فیبروم یا میوم رحمی شایعترین تومور خوش خیم (غیرسرطانی) رحم است. فیبروم ها در واقع تومورهایی هستند که در عضلات دیواره رحم رشد می کنند. آنها می توانند در دیواره رحم به خودی خود رشد کرده یا بعد از رشد به دیواره رحم متصل شوند. فیبروم ها ممکن است به صورت تکی یا خوشه ای رشد کنند. فیبروم رحم می تواند باعث بروز مشکلاتی مانند خونریزی بیش از حد قاعدگی، درد لگن و تکرر ادرار شود. در این مقاله ما می خواهیم درباره جواب این پرسش را بدهیم که علت به وجود آمدن فیبروم رحم چیست، ایا فیبروم باعث چاقی میشود، آیا فیبروم باعث بزرگی شکم میشود، پیشگیری از فیبروم و علائم فیبروم بدخیم چه هستند. با ما همراه باشید.

فیبروم چیست؟

فیبروم نوعی توده خوش خیم است که معمولا در زنان بین سی تا چهل و پنج سال به وجود می آید و بعد از یائسگی معمولا کوچک می شوند. تومورهای فیبروم رحمی تقریبا در ۵۰ % از زنان دیده می شوند و یکی از دلایل اصلی انجام عمل هیسترکتومی (برداشتن رحم) وجود فیبروم ها است. البته در حال حاضر از داروها و روشهای جدید جراحی کمتر تهاجمی برای کنترل رشد فیبرومها استفاده می شود.

فیبروم ها در بافت های عضلانی رحم ایجاد می شوند. آنها می توانند در داخل حفره رحمی (ساب موکوزال)، درون دیواره رحم (اینترامورال) یا بر روی سطح رحم (ﺳﺎب ﺳﺮوزال) و درون حفره شکم رشد کنند. این تومورها، فیبروم نامیده می شوند اما این کلمه، یک اصطلاح گمراه کننده است زیرا آنها از بافت ماهیچه ای تشکیل شده اند نه بافت فیبری. میوم اصطلاح پزشکی مورد استفاده برای فیبروم است.

علت به وجود آمدن فیبروم

 علل دقیق رشد فیبروم های رحمی ناشناخته است. فیبروم غالبا یک عارضه ارثی است و زنان با سابقه خانوادگی ابتلا به فیبروم، مستعد ابتلا به این بیماری هستند. فیبروم ها در پاسخ به تحریک هورمون استروژن (که به طور طبیعی در بدن تولید می شود) رشد می کنند. فیبرومها ممکن است در اوایل ۲۰ سالگی ظاهر شوند، اما پس از یائسگی و توقف تولید استروژن معمولا کوچک می شوند. فیبروم ها ممکن است کوچک باشند و هیچ مشکلی ایجاد نکنند، یا ممکن است وزن آنها به چندین کیلو برسد. فیبروم ها معمولاً به آرامی رشد می کنند.

عوامل مرتبط با شکل گیری فیبروم عبارتند از:

  • اضافه وزن، چاقی
  • زنانی که باردار نشده اند (نازائی)
  • شروع دوره قاعدگی قبل از ۱۰ سالگی

علائم فیبروم رحمی

علائم اولیه فیبروم

اکثر فیبروم ها حتی فیبروم های بزرگ بدون علامت هستند و معمولا ها در طی معاینه لگنی روتین تشخیص داده می شوند. اما شایع ترین علائم فیبروم در زنان عبارتند از:

  • افزایش خونریزی قاعدگی که به آن منوراژی نیز گفته می شود و گاهی همراه با لخته های خونی است؛
  • فشار در ناحیه مثانه که ممکن است باعث تکرر ادرار و احساس نیاز فوری به دفع ادرار شود؛
  • افزایش فشار بر روی رکتوم که باعث یبوست می شود؛
  • احساس فشار در ناحیه لگن، احساس پر بودن در ناحیه زیر شکم و درد شکمی
  • افزایش اندازه دور کمر و تغییر در ظاهر شکم
  • ناباروری
  • یک توده لگنی که پزشک در طی معاینه تشخیص می دهد.

علائم فیبروم بدخیم

مهمترین علائم فیبروم رحمی عبارتند از:

  • لکه بینی یا خونریزی غیر از زمان پریود
  • خونریزی و لکه بینی پس از یائسگی
  • دشواری در ادرار کردن
  • درد در حین نزدیکی و رابطه جنسی
  • وجود توده ای در رحم که رشد آن سریع است

چه زمانی باید در رابطه با فیبروم به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت وجود علایم زیر باید به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید:

لکه بینی بین دو پریود

  • درد لگن یا شکم
  • تب یا تعریق شبانه
  • چرخه قاعدگی نامنظم یا سنگین
  • بزرگ شدن شکم
  • نگرانی در مورد بارداری یا ناتوانی در باردار شدن

در صورت مشاهده علائم زیر، سریعا به بخش اورژانس بیمارستان مراجعه کنید:

  • خونریزی سنگین قاعدگی به طوری که مجبورید حداقل از ۳ پد در عرض یک ساعت استفاده کنید
  • درد شدید یا طولانی در لگن یا شکم
  • سرگیجه، احساس سرگیجه، تنگی نفس یا درد قفسه سینه همراه با خونریزی واژن
  • خونریزی واژینال مرتبط با بارداری یا بارداری احتمالی

اگر شما هم دچار فیبروم هستید، ما به شما خانم دکتر فرخی پور را پیشنهاد می کنیم. دکتر فرخی پور با داشتن سالها سابقه در زمینه بیماری های زنان، قادر هستند به بهترین نحو بیماری شما را درمان و علائمتان را کنترل کنند. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۰۲۱۲۲۸۵۹۱۰۲ تماس بگیرید.

تشخیص فیبروم

 پزشک متخصص در ابتدا سوابق پزشکی بیمار را مورد بررسی قرار داده و سپس، معاینه جسمی شامل معاینه لگن را انجام می دهد. غالبا پزشک با انجام معاینه لگنی می تواند متوجه بی نظمی در شکل رحم شود که ناشی از وجود فیبروم هاست. پزشک با انتخاب یکی از آزمایشات زیر می تواند وجود فیبروم را تشخیص دهد و سایر علل جدی‌تر را نیز حذف کند:

سونوگرافی شکمی یا واژینال می تواند به تشخیص تعداد، اندازه و شکل فیبروم ها کمک کند. در سونوگرافی از امواج صوتی برای تصویربرداری از ناحیه لگن استفاده می شود. با حرکت پروب سونوگرافی بر روی شکم یا وارد کردن پروب در داخل واژن می توان تصاویر مختلفی را از نواحی مورد نظر تهیه کرد.

تشخیص فیبروم با سونو

در بیوپسی آندومتر با وارد کردن ابزار کوچکی از طریق دهانه رحم، نمونه کوچکی از بافت رحم  خارج می شود. بیوپسی معمولا در مطب پزشک انجام می شود.

در روش هیستروسکوپی، پزشک با وارد کردن هیستروسکوپ (لوله باریکی که در انتهای آن یک دوربین قرار دارد) از طریق دهانه رحم می تواند داخل رحم را مشاهده کند.

در روش هیستروسالپنگوگرافی، یک ماده رنگی به داخل لوله های رحمی و فالوپ تزریق می شود و سپس با استفاده از پرتونگاری اشعه ایکس، آناتومی این ساختارها مشخص می شود.

لاپاروسکوپی یک عمل جراحی است. جراح با ایجاد برش های کوچک شکمی، لاپاراسکوپ را وارد شکم کرده و مستقیما اندامهای داخلی را مشاهده می کند.

مهمترین بخش درمان هر بیماری انتخاب پزشک است. دکتر فرخی پور با داشتن سالها سابقه در زمینه بیماری زنان، تبحر زیادی در تشخیص و درمان فیبروم دارند. جهت کسب اطلاعات بیشتر و نوبت گیری با شماره ۰۲۱۲۲۸۵۹۱۰۲ تماس بگیرید.

در مقاله بعدی درباره روش های درمان فیبروم صحبت خواهیم کرد. همچنین به روش های پیشگیری از ابتلا به فیبروم نیز اشاره می کنیم.

۳.۳/۵ - (۱۶ امتیاز)
بدون دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *